Il consiglio - het geheime genootschap dat allerlei zaken dicteert

‘Herinner je je De Italiaanse droom nog, een televisieprogramma waarbij je een B&B in Italië kon winnen? De deelnemers werden ‘stiekem’ besproken door het consiglio, een soort van dorpsraad wiens stem uiteindelijk de doorslag gaf. Het lijkt soms wel alsof zo’n geheim consiglio overal in Italië allerlei zaken dicteert.

Zaken die achter de schermen zijn afgesproken en waar je als ‘buitenstaander’ geen weet van mag hebben of waarvan men veronderstelt dat ze juist heel duidelijk zijn. Dat gaat dan over dingen als ‘niet zwemmen na het eten’, niet zwemmen voor half juni of na half september’, ‘als het regent, kun je niet naar buiten, laat staan buiten iets doen of zelfs werken’, ‘cappuccino drink je alleen in de ochtend’…

De lijst is erg lang en voor ons Nederlanders soms ronduit vermakelijk. ‘In de winter groeit er geen onkruid’ – ook al is duidelijk zichtbaar dat het manshoog staat. Of: ‘onkruid hoef je niet te verwijderen want het groeit toch weer aan’. O ja, echt waar??

Het lijkt alsof in heel Italië, van het hoge noorden tot in het diepe zuiden, bepaalde zaken op een bepaalde manier zijn afgesproken. Op de een of andere wijze houdt iedereen zich daaraan – ook al is het land verder bepaald geen eenheid. De afspraken kunnen ook over kleding gaan; ineens zie je maar één soort jas in het straatbeeld. Wanneer is dit besproken? En sinds wanneer zijn Italianen ineens zo volgzaam? Of zijn ze juist bang om niet mee te doen en dus sociaal buiten de boot te vallen?

Het valt me de laatste tijd op dat dit ook voor planten geldt. Uit het niets zie je overal, maar dan bedoel ik ook echt overal, plantenbakken met een soort van vetplantje met gele bloemetjes. Op pilaren, op poorten, bij voordeuren, op pleintjes… Of ik nu in Umbrië was of in Toscane of in Ligurië, overal die gele bloeiers.

Leuk, moet ik zeggen, en handig ook want een soort van vetplantje heeft natuurlijk relatief weinig verzorging en water nodig. En aangezien het werkelijk bijna om een ‘plaag’ gaat, denk je dat je zo’n plantje dus ook op ieder marktje of plantenwinkeltje zou moeten kunnen kopen. Maar daar begint het mysterie; de plant is zo goed als nergens te vinden!

Ik doe al een tijdje mijn best, maar ze is gewoonweg niet te koop. Dus waar halen al deze mensen die zo verspreid wonen deze plant? Ik vermoed een soort van geheim genootschap dat, wellicht ook via een geheime tv-kanaal, de mensen aanraadt om dat en dat te kopen. En dat het dan ook alleen te krijgen is via dat geheim genootschap.

Uiteraard weet ik inmiddels om welke plant het gaat. Het is een Sedum-soort en wel de Rupestre ‘Angelina’. Toevallig, na een behoorlijke speurtocht, heb ik er bij een grote kwekerij eentje gevonden. Maar ook daar is het echt niet zo dat ze er bij honderden staan.

Ik blijf het fascinerend vinden. Wanneer is afgesproken dat juist dit plantje het worden moet dit jaar? Wie naar Italië reist of wie in Italië woont moet maar eens opletten: je ziet bakken vol met deze Sedum. Ik ben nu al benieuwd wat het consiglio volgend jaar dicteert…

Voor het geval het consiglio meeleest, wil ik een prachtige plant onder de aandacht brengen: de Rhaphiolepsis, een groenblijvende opgaande struik waarbij de umbellata het meest winterhard is. In Nederland kan deze plant het beste als kuipplant gehouden worden (en moet je hem in de winter binnenzetten). Ik heb zelf zowel de roze als de wit bloeiende, eentje in een pot en eentje in de volle grond. De bloemen, die vanaf mei de kop opsteken, ruiken verrukkelijk. De bladeren zijn haast glanzend groen. Ze staat graag in de volle zon. Het is echt zo’n plant waar je nauwelijks naar hoeft te kijken; bij ons doet ze het fantastisch.

 Een andere beauty is de Choisya ternata, een zeer aantrekkelijke, groenblijvende plan met naar jasmijn geurende bloemen in april en mei. Zo zoet, als ze bloeit ruik je haar al van ver. Ook zij wil graag een warme standplaats.

Een nieuwe cultivar is de Magnolia Cream, wat een plaatje. Ook hier een zalige geur. Ik kon haar niet weerstaan, dus staat ze nu prachtig te pronken in mijn tuintje.

Dus als je nog wat planten nodig hebt, denk dan eens aan deze soorten. In tegenstelling tot het geheime Sedum plantje zijn zowel de Rhaphiolepsis als de Choisya overal te koop!’