Het creëren van een tuin in Italië

Marie-José: ‘Vooropgesteld dat het maken van een tuin, waar dan ook, altijd een feestje is, vind ik het aanleggen van een tuin in Italië ronduit geweldig. Dat komt voornamelijk omdat de omgeving al zo onvoorstelbaar mooi is dat het ontwerpen en bedenken van een tuin haast als vanzelf gaat, met zo veel inspiratie rondom.

Wat past juist in die omgeving en wat past bij de bewoners? Hoe gaan ze de tuin beleven? Is het puur een omlijsting van het huis waarbij gemak voorop moet staan of zijn de bewoners passievolle tuiniers die niet bang zijn de handen uit de mouwen te steken of, sterker nog, daarvan genieten?

Willen ze een formele klassiek Italiaanse tuin, iets romantisch of juist strak met grote vlakken, een mediterrane cottage tuin of vooral een gemakkelijke tuin? Of is het perceel misschien wel zo groot dat een en ander ook gecombineerd kan worden.

Een tuin is een groene oase, waarin je je thuis voelt en waarin je de natuur en de seizoenen sterk kunt beleven. De tuin moet duidelijke structuren bevatten. Die onderliggende structuur is als een stille logica. Alles krijgt een plek met een reden en van het één komt vanzelf het ander, zodat het geheel klopt.

Ik ga altijd op zoek naar een zekere vanzelfsprekendheid. Verder staat voor mij de beplanting centraal, die het resultaat is van afgewogen keuzes. Vanuit die visie bekijk, waardeer en ontwerp ik tuinen.

De laatste jaren zijn heel veel Nederlandse tuinen voornamelijk voorzien van tegels, het leek zo praktisch en lekker makkelijk. Nu komen ze op de koffie want te veel steen betekent problemen met de afwatering, vaak in een hele stad. Het motto zou moeten zijn: minder steen, meer leven.

In Italië vind ik de doorsnee-tuin vaak wat saai, met heel veel gras en hier en daar een boom of struik. In een land met zoveel ‘buitenuren’ jeuken mijn vingers vaak om meer zitjes te maken, hoekjes in of juist uit de wind, doorkijkjes, kortom om de tuin interessanter en spannender te maken.

Vaak gaat alle aandacht naar de olijven, de orto (moestuin) en het eventuele wijnveldje. Prachtig natuurlijk, maar daarbij is alleen gras met de obligate fruitboom wel wat karig.

Ook hier in Italië dienen we altijd goed na te denken over de afwatering. Niet alleen door de enorme hoeveelheid regen die in korte tijd kan vallen, maar ook door de natuurlijke (of gecreëerde) hoogteverschillen die in Italië vaak in een tuin bestaan.

Maar een tuin is zoveel meer dan alleen een grasveld of een vlak met tegels met een pot erop. Het draait in een tuin om leven, om levend materiaal dat onder je handen steeds mooier en groter groeit.

In Italië lijken bijna alle planten zich uitstekend thuis te voelen. Door de vele zonuren en het vaak milde klimaat in de winter groeit alles hier ongelofelijk snel. Ook daar dien je als ontwerper rekening mee te houden, niet alleen met het hier en nu, maar ook over hoe de tuin zich over tien jaar ontwikkeld zal hebben.

Een tuinier in hart en ziel denkt in de toekomst: hoe gaat dit groeien en wat zien we dan? Maar als hij of zij bezig is in de tuin, is het vooral in het hier en nu zijn, verbonden met de aarde. Je moet geduld hebben en de natuur voornamelijk haar gang laten gaan.

Je stuurt bij en je maakt schoon, je haalt weg wat ongewenst is en je geniet. Je schaaft bij, verandert wat hier en je past wat aan daar, steeds mooier. Het is als het vertellen van een verhaal. Een tuin heeft een begin en een eind, een spanningsboog. Een tuin ontstaat onder de hand van zijn maker, na vallen en opstaan. Je probeert, je gaat de strijd aan, verbetert en… je wint!

Ik ben er helemaal van overtuigd dat alle uren die een mens doorbrengt in zijn eigen tuin, of het nu lekker niets doend genieten is of werkend, een zeer heilzaam effect hebben op zowel lichaam als geest.

 

Natuurlijk help ik je graag met het aanleggen van je tuin. Wil je alvast wat inspiratie opdoen, ga dan eens kijken bij deze twee prachtige tuinen in de regio Lazio. Allereerst Villa Lante in Bagnaia, een prachtige villa met een historische tuin uit de late renaissance.

Prachtig is ook het Castello Ruspoli in Vignanello, met een enorme parterretuin uit de zeventiende eeuw, waar je in het kasteel een rondleiding krijgt door de huidige bewoonster zelf, Donna Claudia Ruspoli, een echte prinses. Zeker de moeite van een bezoekje waard!’